Wanneer je je zicht verliest, verlies je niet alleen het vermogen om de wereld te zien. Je verliest vertrouwdheid, onafhankelijkheid en soms zelfs een stukje van jezelf. Toch is dat verlies mentaal voor iedereen anders. Geen enkele blinde of slechtziende beleeft dit proces op dezelfde manier. En juist daarom is het zo waardevol dat er nu een film is als Ik zal zien, die op indringende en eerlijke wijze laat zien wat dit betekent – door de ogen van Lot, een jonge vrouw die haar zicht plots verliest.
De wereld van Lot stort in, maar haar verhaal spreekt ons aan
De 17-jarige Lotte is levenslustig, vol plannen, en kijkt reikhalzend uit naar alles wat het leven haar nog te bieden heeft. Tot een vuurwerkongeluk haar van het ene op het andere moment blind maakt. De wereld die ze kende, valt stil. Alles waar ze van droomde lijkt ineens buiten bereik. Lot wil niet afhankelijk zijn, niet ineens hulpbehoevend zijn, en ze worstelt om haar nieuwe zelfbeeld te vinden.
Deze strijd is pijnlijk, maar ook eerlijk. Want wie van ons heeft zich nooit afgevraagd: “Hoe nu verder?” Toen ook voor ons het licht doofde, in één klap of geleidelijk, kwam diezelfde vraag voorbij. En dat maakt Ik zal zien zo herkenbaar. De film oordeelt niet, maar laat zien hoe moeilijk het kan zijn om weer zin te geven aan het leven, terwijl alles anders is geworden.
Revalidatie als sleutel tot herontdekking
Centraal in de film staat het revalidatieproces van Lotte. Dit is geen eenvoudig traject, geen rechte lijn omhoog. We zien hoe Lot botst met haar nieuwe situatie, maar ook hoe ze, stap voor stap, haar eigen veerkracht hervindt. Revalideren is niet simpelweg leren met een witte stok lopen of braille leren lezen. Het is jezelf opnieuw uitvinden, vertrouwen krijgen in je nieuwe zintuigen en je plek in de wereld heroveren.
De film toont dat proces rauw en eerlijk. Voor iedereen die aan het begin van zo’n traject staat, of dat ooit heeft doorlopen, zal dit herkenbaar zijn. Lot laat ons zien dat het oké is om te vallen, zolang je maar blijft zoeken naar manieren om weer op te staan.
Een ervaring die ook voor blinden volledig toegankelijk is
Wat deze film extra bijzonder maakt, is dat hij volledig te volgen is dankzij audiodescriptie via de Earcatch-app. Daarmee wordt de wereld van Lot, die visueel lijkt te verdwijnen, juist tastbaar voor ons. Elke gezichtsuitdrukking, elke stilzwijgende scène, elk belangrijk detail wordt verteld in woorden. Zo kunnen ook wij de film beleven.
Voor iedereen die ooit met verlies van zicht te maken kreeg
Ik zal zien, geregisseerd door Mercedes Stalenhoef en met een indrukwekkende hoofdrol van Aiko Beemsterboer, is geen makkelijke film, maar wel een noodzakelijke. De film is een aanrader voor iedereen die meer wil weten over de uitdagingen die het (leren) leven met een visuele beperking met zich meebrengt. Hij confronteert, ontroert en geeft hoop. De film herinnert ons eraan dat we niet alleen staan in onze ervaring. Dat verlies van zicht niet het einde betekent, maar het begin kan zijn van een ander, waardevol leven.
Ik zal zien draait vanaf 3 april 2025 in verschillende filmhuizen en bioscopen in Nederland. De film is via Earcatch met audiodescriptie te volgen. Ga er naar toe, luister, beleef, en voel je gezien – op jouw manier.
