Elise laat zien dat boodschappen doen als slechtziende prima kan als je het slim aanpakt. Ze combineert online bestellen met af en toe zelf naar de winkel gaan. Omdat ze alleen woont, hoeft ze geen overvolle winkelwagen mee naar huis te nemen en kiest ze per dag wat past.
Voorbereiding: lijstje, voorraad en aanbiedingen
Voor ze vertrekt, controleert Elise wat er nog in de koelkast staat. Alles wat ontbreekt, zet ze op een boodschappenlijst in een app, zoals bijvoorbeeld Listonic. Ook controleert ze in de app van haar supermarkt of er acties zijn voor producten die ze toch nodig heeft. Zo bespaart ze geld zonder extra rondjes door de winkel.
Wat neem je mee?
Voor kleine boodschappen neemt Elise een rugzak mee met een opvouwbare tas voor de zekerheid. Voor grotere of zwaardere artikelen gebruikt ze een boodschappentrolley op vier wielen die je vooruit duwt. Dat stuurt stabieler dan een tweewielige trolley die je achter je aantrekt, en het scheelt energie op de terugweg.
De weg vinden in de winkel
In haar vaste supermarkt kent Elise de indeling. Producten die ze vaak gebruikt, kan ze snel pakken. Los wegen van groente en fruit vindt ze minder handig, omdat het schermpje klein is en de stickeruitvoer lastig te zien. Dan kiest ze liever voorverpakte varianten of vraagt ze een medewerker even mee te kijken. Dat kost minder energie en voorkomt gedoe.
Hulp en hulpmiddelen die werken
Als iets hoog staat of onvindbaar is, vraagt Elise gericht hulp. “Daar rechts achter in het derde gangpad” is voor haar te vaag. Als ze uitlegt dat ze slechtziend is, loopt er bijna altijd iemand mee. Een herkenningsstok helpt hierbij. Voor het lezen van verpakkingen gebruikt ze een zakloep of de vergrootglas-functie op haar iPhone. Tekst fotografeert ze desnoods om in te zoomen.
Soms wil ze weten wat er precies op een etiket staat of welke variant ze in handen heeft. Dan zijn apps als Seeing AI of Be My Eyes handig: de ene leest tekst voor, de andere verbindt met een vrijwilliger die meekijkt. Veel supermarkten bieden begeleid winkelen op afspraak. Soms lever je een lijstje in bij de servicebalie en halen zij de boodschappen. Dat kan voor verrassingen zorgen als er iets verkeerd gelezen wordt. Elise lacht nog om het lijstje “rucola” dat ooit als “Ricola” thuiskwam: duidelijk opschrijven helpt echt.
Afrekenen: zelfscan of kassa
Elise kiest wat het makkelijkst is. Er zijn vaak meer zelfscankassa’s dan bemande kassa’s, maar een medewerker helpt graag als iets onduidelijk is. Bij sommige kleinere filialen, zoals stationswinkels, zijn er vaak alleen zelfscankassa’s. Betalen met pin of smartphone werkt prima; vraag gerust hoe je je pas of telefoon moet houden. Met wat restvisus lukt zelf scannen goed, al vraagt het wat oefenen om de routine vast te houden. In sommige winkels heb je een bonnetje nodig om een poortje te openen; even voelen waar de lezer zit en het bonnetje rustig aanbieden, scheelt gepruts.
Kleine ondernemers maken het persoonlijk
Bij de bakker of slager kennen ze Elise inmiddels. Omdat je elkaar groet en even de tijd neemt, weten zij wat je zoekt en is er ruimte voor een praatje. Dat maakt boodschappen doen niet alleen praktisch, maar ook leuk.
Tot slot: kies wat past bij jou
Elise laat zien dat je als slechtziende met een beetje voorbereiding, heldere hulpvragen en slimme hulpmiddelen zelfstandig je boodschappen kunt doen. Combineer winkelbezoek met online bestellen zoals het beste voor jou werkt, en geef jezelf de ruimte om te leren en te variëren.
