Als je weer thuis bent dan zijn er veel mensen benieuwd hoe het met je gaat. Voordat je het beseft zit de huiskamer vol met gepland of ongepland bezoek. Je partner, kinderen en vrienden zorgen voor koffie, thee of een drankje en ruimen alles op als iedereen vertrokken is. Natuurlijk ben je blij met zo veel belangstelling, maar het kan voor jezelf en je mantelzorgers, zeker na een spannende tijd in het ziekenhuis, veel te vermoeiend zijn. Daarom hebben mijn kinderen en partner de koppen bij elkaar gestoken om te kijken op welke manier de zorgtaken beter en gelijkmatiger geregeld konden worden. Om dit planbaar én inzichtelijk te houden, gebruikten zij de Google agenda als hulpmiddel.
Ze belden met enkele van mijn vriendinnen of het mogelijk was om op een vaste dag in de week een uurtje met mij te wandelen. Dat vonden ze prima. Daarnaast vroegen de kinderen hun werkgevers of het tijdelijk mogelijk zou zijn om een dag in de week bij mij thuis te werken zodat er altijd iemand in mijn directe omgeving was die voor me kon zorgen. Dat was gelukkig geen probleem. En dat gaf mij een gevoel van veiligheid en tegelijkertijd werd zo mijn partner een beetje ontlast.
Ik vond het wel een beetje confronterend om te beseffen dat ik het niet meer zelf in de hand had. Ik moest voor mijzelf erkennen dat ik afhankelijk was geworden van de hulp van anderen. Daar moest ik wel even aan wennen en dat vergde een flinke omschakeling voor mij. Maar uiteindelijk heeft dit er wel voor gezorgd dat het werkbaar was voor iedereen die bij de zorgtaken voor mij betrokken was. Ik denk dat het goed is als je met elkaar afspreekt wie welke taken op zich kan nemen. Het is fijn als er mensen zijn die bereid zijn om kleine zorgtaken over te nemen of om je gezelschap te houden. Alles wat er door vrienden en kennissen gedaan wordt helpt de directe omgeving te ontlasten. Het is voor de naasten altijd fijn als je ze concrete werkzaamheden uit handen kan nemen.